Op de valreep is er een interview met Ellen gehouden. Op de valreep, omdat ze gaat verhuizen.. Het Fryske meisje verlaat Fryslân en ruilt dit in voor haar toekomstige woonplaats Hengelo. De plek waar ze vanaf maart zal wonen. Ellen is de afgelopen tijd druk bezig geweest in het huisje in Stiens. Dat is duidelijk te zien bij binnenkomst. Her en der staan de verhuisdozen hoog opgestapeld. Alles in het mooie en vertrouwde Friesland geeft ze op; werk, huisje en natuurlijk ook de muziek voor het opbouwen van een nieuwe toekomst samen met haar partner Ronnie.
Reden genoeg om Ellen nog één keer in het zonnetje te zetten! Solist van de maand maart 2012! De dag voor de grote verhuizing ging ik bij Ellen op bezoek. Ondanks de vele drukte had ze nog tijd over om het vragenvuur te ondergaan! Onder het genot van een kopje koffie en een heerlijk gebakje startten we het interview!

Mijn mooiste optreden met de bazuin was..
Ellen vind het gala-concert het meest succesvolle concert wat de Bazuin aan zijn publiek heeft gepresenteerd. Dit concert was tot in de puntjes verzorgd. De kleding, de opstelling van het korps, de muziek, het thema.. Alles was volledig op elkaar afgestemd! Het reacties van het publiek waren ook positief en enthousiast!
Naast het gala-concert is Ellen ook trots op de deelname aan het Openbare Frysk Fanfare Kampioenschappen in april 2010. Tijdens dit optreden behaalde de Bazuin de derde prijs! Met het hele korps werd er gestreden om een goed resultaat te behalen, oefendagen werden georganiseerd. Het is een fijn gevoel dat dat ook met een prijs werd beloond!

Het eerst volgende nummer wat op de standaard komt te staan..
Helaas gaat Ellen ons verlaten, dus wat ze ook zal antwoorden, meemaken zal ze het niet. Wel heeft Ellen een voorkeur voor muziekgenres. Zo vindt Ellen filmmuziek een mooi genre om te spelen en zijn er ook vele mooie koralen. Momenteel hebben we het koraal Hine e hine op de lessenaar staan. Wanneer een ieder zijn best doet bij het uitvoeren van dit stuk bezorgt het menigeen kippenvel. Ook bij Ellen toen we het nummer ten gehore brachten in de hervormde kerk, hier komt deze muziek nog beter tot zijn recht ook deels door de mooie ambiance van het gebouw.

Een goede/indrukwekkende herinnering uit de oude doos..
Een goede herinnering uit de oude doos.. Ellen heeft een goede herinnering aan haar muzikale pake, pake Sybe Vrieswijk. Toen Ellen bij het korps kwam was ook hij nog actief lid. Ellen weet nog goed dat Cor Hoekstra tegen haar zei hoe ‘grutsk’ pake Vrieswijk wel niet was op haar omdat ze nu ook bij het korps was. Ellen heeft ook de standaard van pake geërfd! Iets waar ze veel waarde aan hecht..
Naast deze goede herinnering over haar pake verteld Ellen over haar vader Piet. Toen Ellen als meisje van 9 jaar bij het korps kwam nam vader Piet haar mee naar het korps. Tot op het heden, 22 jaar later, lopen ze nog steeds elke donderdag samen naar ‘t Sintrum. Ook het samen oefenen van de muziekstukken met haar vader behoord vanaf volgende maand, helaas, tot het verleden.

De Bazuin omschreven in 3 woorden..

• Gezellig! Het werkt ontspannend en alle drukte van thuis kan op zo’n donderdagavond worden vergeten.
• Muzikaal! Momenteel zijn we met het hele korps druk aan het oefenen om goede prestaties te leveren op het federatiefestival in Anjum en het Concours in Surhuisterveen. De repetities krijgen op deze manier echt inhoud. Dirigent Reimer-jan probeert bij elke repetitie iedereen klaar te stomen voor het ‘moment supreme’. Ellen geeft toe dat het daardoor soms wel ‘dreeche tiiden en pittige tiiden’ zijn, maar dat is nodig voor het behalen van een zo’n goed mogelijk resultaat!
• Trouw! Het valt Ellen op dat we een redelijk trouw korps hebben. Er wordt wel eens gemopperd, maar wanneer er acties zijn is een ieder van de partij om te helpen. Ook hebben we vele trouwe leden die bijna geen repetitie missen! Als aandachtspuntje hierbij is dat misschien niet iedereen altijd even goed thuis oefent. Ze moet eerlijk toegeven dat het bij haar zelf op dit moment ook te wensen overlaat, maar dat komt door het vele klussen in Hengelo! Maar zei Ellen; ‘de hoorn giet mei nei Hengelo hjer’! De komende drie weken zal ze aan haar buren laten weten dat ze een muzikale buurvrouw hebben gekregen!

Ik bespeel het instrument de waldhoorn, want…
Het instrument ziet er prachtig mooi uit! Daarnaast heeft het ook een prachtig geluid! Het heeft een uniek geluid. Ellen haalt vol trots de waldhoorn uit de koffer en geeft acuut een korte instructie les. Ellen is jaloers op Jacob Slagter, dit is een proffesioneel waldhoorn speler. Als ze eens zo mooi zou kunnen spelen..!
Ellen heeft niet altijd de Waldhoorn gespeeld. Toen ze jong was is ze eerst gestart met blokfluitlessen. Deze werden gegeven op de basisschool ‘de Tsjelke’. Ellen weet nog goed dat ze wekelijks cijfers kregen voor hun prestaties. Meestal haalde Ellen goede cijfers, achten! Vol trots presenteerde ze dan haar cijfers aan Pake Sybe en beppe Vrieswijk.
Al op haar 8e ging ze op muzieklessen. Hier startte ze met een bugel of cornet. Al snel werd duidelijk dat dat niet haar instrument was waarna ze overging naar de alt. De alt heeft ze een hele tijd bespeeld tot dat er op een gegeven moment aan hun de keus werd gesteld of ze ook waldhoorn wilden spelen. Eerst heeft Ellen dit aanbod afgeslagen, maar toen ze Anke en Jitske hoorde spelen was ze om en ging ze zelf ook op les.
Wat Ellen ook nog wel graag zou willen leren is het bespelen van de piano. Als er in het huis in Hengelo nog ruimte overblijft en haar partner Ronnie keurt het ook goed zou ze daar graag vaardig in willen worden!

Mijn hobby’s naast de muziek..
Reizen..! Zo heeft Ellen twee verdere reizen gemaakt, een reis naar Cuba en een reis naar Indonesie. Twee prachtige reizen waarbij de reis naar Indonesie haar naast mooie foto’s ook de liefde van haar leven haar heeft opgeleverd. Voor dit jaar zijn er nog geen plannen gemaakt, misschien dat Ellen in de zomer wel op vakantie gaat naar ‘It moaie fryslân’!
Naast reizen heeft Ellen ook nog als hobby lezen en natuurlijk muziek maken en luisteren!

Mijn muziekdocent…
Coby Helder. Bij Coby Helder heeft Ellen muzieklessen gevolgd toen ze Waldhoorn leerde spelen. Ellen kon ook niet ongeoefend verschijnen op de muzieklessen, ‘dot merktte se geliik’! Coby motiveerde altijd tot bluffen.
Een mooie bijkomstigheid van deze lessen was dat Ellen zich samen met Anke en nog 6 anderen een waldhoorn ensemble gingen vormen. Met dit ensemble verzorgden ze zo af en toe optredens. Zo zijn ze met dit ensemble naar Schiermonnikoog geweest en verzorgden ze bijvoorbeeld met kerst een optreden in Dokkum, midden in de stad. Ook hebben ze met dit ensemble eens een 1e prijs gewonnen met een federatiefestival.

Mijn buurman/buurvrouw tijdens de repetities..
Hein junior junior. Een van de vele boonstra’s binnen ‘de bazuin’. Hein moet het nog een beetje leren, dus af en toe moeten Ellen en Anke nog even aanwijzen waar ze zich in het muziekstuk ongeveer bevinden! Ellen hoopt dat Hein en Anke zo meteen wel weer een nieuwe buurman of buurvrouw zullen krijgen. Nu Ellen de hoorn sectie verlaat blijven zij voorlopig samen achter! Dat is wel erg jammer..

Muzikaltieit zit hem vaak in de genen, is dat bij jou ook het geval?
Absoluut. De muzikaliteit heeft ze niet overgeërfd van haar moeder Afke. Moeder Afke is één van de trouwe bezoekers van onze concerten. Nee, de muzikaliteit heeft ze van vader Piet geërfd. Vader Piet bespeelt de trombone. De muzikaliteit komt uit de Vrieswijk familie want zoals eerder is benoemd is ook pake Sybe altijd een actief lid geweest. Hij kreeg als onderscheiding een wandbord aangeboden door de Bazuin. In totaal is pake Sybe maar liefst 66 jaar lid geweest. Ook vader Piet kreeg een onderscheiding toen hij maar liefst 40 jaar trouw lid was! Hij ontving van de bond een gouden speldje.

Solist van de maand april 2012 wordt…
Piet Vrieswijk, haar vader. Al 22 jaar lopen ze samen elke donderdag naar de muziek, rijden ze samen naar de concoursen en andere optredens en oefenen ze wanneer mogelijk hun muziekstukken!

Zo.. Het vragenvuur uurtje ondergaan. Met pijn in het hart neemt Ellen afscheid van het korps. 22 jaar is ze lid geweest van de muziekvereniging en heeft ze één van de stoelen gevuld bij de hoorn-sectie. Ellen hoopt dat ze ook daar een vereniging vindt waar ze haar muzikaliteit kwijt kan. Ellen vertelde dat wanneer ze op vakantie was de muziek te missen. Dan bedacht ze; half 8, tijd voor een koraal! Dat zal de komende tijd vreemd en kaal voelen. Maar nu is het dan tijd om haar hart te volgen en een toekomst op te bouwen met haar liefde in Hengelo.