Juli – Anton Vellema

IMG_4004kVele interviews zijn de revue gepasseerd. Een ieder lid van de Bazuin is een maand in het zonnetje gezet. Deze maand is het (voorlopig) de laatste editie van de maandelijks terugkerende solist van de maand. De solist van deze maand is niemand minder dan Anton Vellema. Hij heeft er een poosje op moeten wachten, maar nu is het aan hem de beurt om het vragenvuur te ondergaan en om het item Solist van de Maand te sluiten.

Anton is al jaren lid van de muziek. Een trouw lid, bescheiden aanwezig maar zeer actief. Zo is Anton inmiddels de trouwe penningmeester van de vereniging. De boekhouding is pico bello in orde. Daarnaast is het de ICT-er van de vereniging en heeft hij de basis van de Bazuin-site gecreëerd. Natuurlijk zijn we nieuwsgierig naar zijn belevenissen en werd er om die reden wederom afgereisd naar de Elbasterwei in Holwerd.

Solistenconcours 1999

Solistenconcours 1999

De behaalde diploma’s
Anton zijn muzikale carrière begon toen Anton nog maar net op de basisschool zat. Hij begon zingend bij het koor Sjong mar Ta. ‘Mar dot wie ergens yn in griisferleden’. In plaats van de logische vervolg stap van het leren blokfluit spelen startte Anton gelijk met het bespelen van de bugel. Al op jonge leeftijd wist Anton een aantal diploma’s in de wacht te slepen. Toen hij een jaar of 9, 10 jaar was werd hij door middel van een wervingstraject gestrikt voor de Bazuin. Er was een grote club medescholieren die net als Anton enthousiast waren geworden over het maken van muziek. Wietske van der Weg, Wietske Tadema, Nynke Wijma, Jelle van der Laan, Meinie Vellema en Hein Boonstra. Deze hele club kreeg Cor Hoekstra als docent. Er volgden gezellige lessen waar veel muziek werd gespeeld en waar tussendoor met regelmaat tijd was voor grappen en grollen. Na het behalen van de diploma’s A en B heeft Anton een korte periode geprobeerd zijn C diploma te behalen. Het duurde hem echter te lang waardoor hij daar mee is gestopt. Naar eigen zeggen leerde hij het toch het beste in het korps zelf van de andere korpsleden.

Een dag ruilen
Als Anton een dag zou mogen ruilen met een muzikant zou Anton graag in de schoenen staan van één van de leden van Mnozil Brass. Het liefst degene die euphonium bespeelt. Het klinkt en lijkt zo simpel wanneer zij op het toneel hun acts uitvoeren.

Mooie herinneringen
Er zijn in de afgelopen 16 jaar dat Anton lid is vele mooie herinneringen verzamelt. De thema concerten zijn met name de mooiste herinneringen en dan met name het eerste concert heeft op hem het meeste indruk gemaakt. Het Gala concert. Een andere mooie herinnering is het Spikerfestival van 2013. Tijdens dit festival had een ieder voor zijn gevoel gewoon lekker had gespeeld. Ondanks het relaxte gevoel werden er toch maar liefst 3 prijzen in de wacht gesleept! Het jammere van zulk soort optreden is dat de zalen minimaal zijn gevuld met publiek. Daarnaast benoemd Anton nog zijn 1e concours in Heerenveen. Dit was zijn eerste officiële concours en dat ook nog op zijn verjaardag. Hij herinnert zich nog goed de spanning die eraan vooraf ging.

Euphonium is mijn instrument
Een aantal jaren geleden heeft Anton een grote instrumenten switch gemaakt. Zo werd jarenlang de bugel bespeeld. Eerst begon Anton als ‘lyts mantsje’ op de 3e stem, werd er gepromoveerd naar de 2e en nog even later naar de 1e stem. Toch was het Reimer Jan Rondaan die Anton erop attendeerde dat het niet het geschikte instrument voor hem was. Bariton zou veel beter passen, met name door het grotere mondstuk. Vandaar dat er een oefeninstrument mee naar de Elbasterwei werd genomen. En het was waar. Het was even wennen, maar het is een prachtig instrument. Anton is enthousiast over de mooie klank, de prachtige melodielijnen door de vele tegenmelodieën die in de muziekstukken zitten verwerkt. Al met al is Anton nu volledig tevreden met zijn instrument. Af en toe grijpt hij nog naar de bugel wanneer er een rondgang door het dorp verzorgd moet worden. Dat draagt iets gemakkelijker! En Anton, ga je ooit nog eens in je vaders voetsporen treden en waag je je aan de Bes bas? ‘Nee, foarlopig net. Mar ik sees nea nooit’. Voorlopig vindt Anton nog genoeg uitdaging aan het bespelen van de euphonium.

Da capo Anton en Joeke

Da Capo Leeuwarden

Ambities
‘Steeds better wurde’. Het moet met name wel een hobby blijven. Toch heeft Anton het streven dat die muziekstukken die op de lessenaar staan ook goed beheerst worden. Hij speelt naast de Bazuin ook bij Da Capo in Leeuwarden, net als zijn vader. Anton speelt naast het grote korps ook nog bij het gelegenheid orkest van Da Capo. Iets waardoor hij dagelijks moet oefenen. In holwerd heeft Anton versterking in de sectie maar bij Da Capo is hij de enigste in de euphonium sectie. Iets wat extra motiveert om de muziekstukken goed te beheersen. En misschien heeft Anton als ambitie om ooit weer eens deel te nemen aan het solistenconcours. Iets wat hij vroeger met regelmaat deed. Misschien dat hij met Marije een duet uit kan voeren. Marije staat in ieder geval te popelen om weer te beginnen bij de Bazuin.

Muziek en de genen
IMG_4049kAnton komt uit een muzikaal gezin. Vader en moeder zijn beiden muzikaal. Vader Joeke heeft vorige maand uitgebreid over zijn muzikale carrière verteld. Moeder Gerrie is actief bij het koor God is mijn Lied in Reitsum onder leiding van dhr. Lautenbach, oud dirigent van de Bazuin. En dan zusje Marije die naast trompet ook piano kan bespelen. De muzikale genen komen met name van de Vellema genen. Zo speelde pake Gerrit bij de muziek.

Hobby’s
Anton heeft vele hobby’s. Een hele opsomming, namelijk het maken van foto’s, het bouwen van computers en websites, het lezen van boeken en het maken van modeltreinen en sporen. Het laatste met name in de winter. Het doel van vader en zoon is dat er een volledige geautomatiseerde dienstregeling rijdt op hun spoor aan de Elbasterwei. Samen worden alle ideeën uitgedacht waarbij Joeke het hout en timmerwerk voor zijn rekening neemt en Anton de automatisering. ‘Mar dit doel is takomstmuziek’. modelspoorbaan in aanbouw

Mooiste muziekstuk
Het muziekstuk wat Anton vol overtuiging noemt is het Ministerie van Fanfare. Een 4e divisie stuk. Tijdens het laatste concert is dit muziekstuk aan publiek ten gehore gebracht. Het bezorgde Anton kippenvel. Een partij met veel afwisseling voor een ieder wat wils!

Een droom
Een droom die Anton met het korps zou willen beleven is het promoveren naar de 4e divisie. Anton schat deze kans realistisch in als een ieder zich daar voor in zou zetten. Het voordeel volgens Anton van een 4e divisie is ook dat er dan vervolgens ook een doel blijft, namelijk het behouden van de divisie. Dat is nu niet aan de orde. Er valt nu niets te verliezen iets waardoor de motivatie mogelijk ook minder is.

En de laatste vraag die zou moeten volgen is de vraag wie de volgende solist zou worden. Voor zo het er nu voor staat zijn alle leden in het zonnetje gezet. Er hebben een aantal een sabbatical die mogelijk weer terug keren naar de Bazuin. Zij zullen dan alsnog in het zonnetje worden gezet. Ook worden de leerlingen spoedig verwacht bij het korps. Echter hun carrière is nog zo kort dat een interview nu te voorbarig lijkt.
Er wordt momenteel gezocht naar een mogelijk nieuw terugkerend item op de site!